Opoczno

Kiedyś w Opocznie nad rzeką Drzewiczką stał niewielki kościół. Posiadał on dwa dzwony, którymi wzywał wiernych na nabożeństwo. Głos dzwonów niósł się daleko, ślizgając się po powierzchni wody.

Młoda Żydówka Esterka zbierała pewnego dnia zioła w opoczyńskich lasach. Nagle spomiędzy drzew na polanę, na której się znajdowała, wypadł ogromny tur. Rozpędzone zwierzę pędziło prosto na nią i zdawało się, że niechybnie zginie pod kopytami. Jednak z ostatniej chwili tur runął na ziemię, przeszyty oszczepem. Dopiero po chwili Esterka zauważyła młodego przystojnego myśliwego, który właśnie uratował jej życie.

Pewnego razu starosta opoczyński wyprawił imieniny w komnatach zamku w Opocznie. Wszyscy bawili się dobrze, jednak gdy wybiła północ, okna i drzwi nagle otworzyły się z szumem. Goście zobaczyli obłok przypominający kształtem człowieka, sunący po schodach ze strychu. Mglista postać przesunęła się przez cześć pokoju, a następne rozpłynęła się bez śladu. W tym samym momencie znów pojawił się dziwny szum, a następnie wszystko ucichło.